ای نهان از نظر که پیدایی:بی همه جایی و به هر جایی(شعری از مرحوم عابد)

اي نهان از نظر كه پيدايي |
بي همه جايي و به هر جايي |
عالم آراست ماه اگر گفتند |
تو همان ماه عالم آرايي |
لا مكان را اگر مكان دلهاست |
تو هم اي دلربا به دلهايي |
همه جا پرز جلوه رخ توست |
در نهان بودنت هويدايي |
عالمي به هر ديدنت بي تاب |
ز چه از پرده در نمي آيي |
حسن حق را اگر تجلا يي است |
تو همان حسن را تجلايي |
ميكشند انتظار ديدن تو |
يك جهان ديده تماشايي |
اي نسيم سحر بيا كه بود |
دل همه مست و ديده رويايي |
عدل در مسير كينه است مگر |
به نجاتش تو دست بگشايي |
بي تو سر گشسته است و سر گردان |
ماسوا چون سپهر مينايي |
ابر فيضي چرا نميباري |
خشك شد مزرع شكيبايي |
اي بسا دل كه بي تو خون خون شده است |
اي بسا دل كه بي تو سودايي |
ماهمه مستيم بي شراب و سبو |
مست اميال و مست دنيايي |
مهديا عابدم غلام درت |
اسر بخط تو تا چه فرمايي |